دود اگر بالا نشیند
هر کسی صاحب زر است او از همه بالاتر است
دود اگر بالا نشیند کســـر شــأن شــعـله نیست
جای چشم ابرو نگیرد چونکه او بالا تراست
ناکسی گر از کسی بالا نشیند عیب نیست
روی دریا، خس نشیند قعر دریا گوهر است
شصت و شاهد هر دو دعوی بزرگی میکنند
پس چرا انگشت کوچک لایق انگشــــتر است
آهن و فولاد از یک کوه می آیند برون
آن یکی شمشیر گردد دیگری نعل خر است
کــــره اسـب ، از نجابت از پـس مــــادر رود
کــــره خــر ، از خــریت پیش پیش مــــادر است
کاکـل از بالا بلندی رتبــه ای پیدا نکرد
زلف ، از افتادگی قابل به مشک و عنبر است
پادشه مفلس که شد چون مرغ بی بال و پر است
دائماً خون میخورد تیغی که صاحب جوهر است
سبزه پامال است در زیر درخت میوه دار
دختر هر کس نجیب افتـاد مفت شوهر است
صائبا !عیب خودت گو عیب مردم را مگو
هر که عیب خود بگوید، از همه بالا تر است
«بـــاحـــسین» از «یـــاحـــسین»
«بـــاحـــسین» از «یـــاحـــسین»
«بـــاحـــسین» از «یـــاحـــسین»
یـــک نـــقطه کـــم دارد ولـــی...
«یـــاحـــسین گـــفتن» کـــجا
و «بـــاحـــسین بـــودن» کـــجا؟!
ما به سوگ خود نشسته ام
ما به سوگ خود نشسته ام
تو رفتی ؛
و با نبودنت ...
ما به سوگِ خود نشسته ایم ... یا حسین
بعد نوشت: تو با افتخار با ظلم جنگیدی و عزت را انتخاب نمودی و به حق سرور آزادگان شدی ...عزای ما برای بدون تو بودن است ...وگرنه تو در کربلا با هرمصیبت چهره ات شادتر می شد چون برای خدا بود ... برای ما دعا کن تا چون تو باشیم ...مایه زینت شما نه مایه عبرت دیگران...
السلام علیک یا ابا عبدلله
کاش وقتی خدا در حشر بگوید چه داشتی ؟
سر برکند حسین و بگوید : حساب شد...
دود این شهر مرا از نفس انداخته است
به هوای حرم کرببلا محتاجم
اولین پیغمبر حق اولین کاری که کرد
آقاگروه خونی من خاک کربلاست.
ولی شرمنده زینب دیر فهمید
سعـــی کن حرص وطمع خانه خرابت نکند
غــافل از واقعـــه روز حستـابـــــت نکنــــــــد
ای که دم میزنی از عشق حسین بن علی
آنچنـــــان باش که اربــــاب جـــــــوابت نکند